Dit project is boven alles een menselijk avontuur. Het is ontstaan uit een gemeenschappelijke wens  om te kunnen bestaan.

Mensen uit diverse invalshoeken broedden op het idee om - rond een plastisch project - studenten van de kunstschool en het aggregaat van La Cambre samen te brengen met bejaarde bewoners van een rust - en verzorgingstehuis - Het huis van leven, de Val des Roses, onder wie mensen die lijden aan een vorm van dementie.

In deze ruimte vindt men opnieuw uit, alles is mogelijk. Iedereen brengt iets mee en deelt zijn geschiedenis, zijn humor, zijn vragen, zijn talenten, zijn kennis, zijn verlangens.

De kruising van de leeftijden speelt een essentiële rol in het doorgeven van kennis, kunde, en het beheersen ervan. Deze oefening geeft aan de jongeren een speciale culturele bagage mee, roept veel vragen op naar de verhoudingen en de relaties in het algemeen. Aan de ouderen wordt de kans geboden door middel van dit contact een zeker vertrouwen in de wereld te hervinden en er worden nieuwe banden gesmeed.

Voor iedereen maar in het bijzonder voor de ouderen die de grip op de realiteit ietwat verloren hebben, wordt het zich kunnen uitdrukken door middel van kunst een geprivilegieerd motief om te leven.

Deze ontmoetingen zijn intens, ze brengen plezier in het heden en verdrijven de nostalgie.

Ze doen ons nadenken : het samen delen, de herinnering, het vergeten, het aanraken, het verschil, de huid, de beweging, de natuur, het geheugen, de ruimte, de kleur...

Het ontwerp groeit langzaam aan zoals een weergave van het leven.

Zes plastische voorstellingen zijn te bezichtigen of te beleven als resultaat van deze ontmoetingen.

Catherine Warmoes, kunstenares, docent tekenen

Natacha de Locht, kunstenares